Οι ψυχοπαθολογικές εκδηλώσεις της Ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής είναι οι ιδεοληψίες (obsessions) και οι ψυχαναγκασμοί που βασανίζουν τους πάσχοντες και δημιουργούν σημαντικά προβλήματα στην ζωή τους. Οι πάσχοντες βιώνουν σημαντικό άγχος και τις περισσότερες φορές αναγνωρίζουν τον παθολογικό χαρακτήρα των καταναγκασμών τους καθώς και το ότι είναι εντέλει ανούσιοι αλλά την ίδια στιγμή αδυνατούν να τους σταματήσουν. Η ζωή τους είναι ένας διαρκής αγώνας εμμονών και τελετουργιών με στόχο τη μείωση του άγχους. Αυτό τους εξασθενεί σε μεγάλο βαθμό με αποτέλεσμα να εμφανίζονται ή να εντείνονται τα καταθλιπτικά συμπτώματα. Το άγχος είναι βασικό στοιχείο της ΙΔΨ και οι πάσχοντες ζουν σε συνεχή κατάσταση αυξημένου στρες με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη σωματική και την ψυχική τους υγεία.
Η θεραπεία εντοπίζει τις ιδεοληψίες και σταδιακά φέρνει τον πάσχοντα σε θέση να τις αμφισβητήσει και να αναπτύξει πιο υγιή αντίδραση σε αυτές. Ο ασθενής μαθαίνει σταδιακά να αντιστέκεται στις παρορμήσεις να εκτελεί τις ψυχαναγκαστικές πράξεις προκειμένου να κατευνάσει το άγχος τους και βγαίνει από τον φαύλο κύκλο.
Η φαρμακευτική αγωγή, είναι τις περισσότερες φορές απαραίτητη αφού κατευνάζει το άγχος και τα καταθλιπτικά συμπτώματα δίνοντας στον ασθενή τον απαραίτητό «χώρο» για να δουλέψει το πρόβλημα και να αναπτύξει πιο υγιείς μηχανισμούς.
Χορηγούνται:
- Aντικαταθλιπτικά (SSRIs, SNRIs)
- Aγχολυτικά (βενζοδιαζεπίνες) και
- β-αναστολείς.